‘A stranger is a friend you don’t know’
In het studentenhuis waar ik ooit woonde, zat ik aan de keukentafel met mijn ochtendbordje Brinta te luisteren naar Gerda. Net terug van liftvakantie met haar vriendje door Schotland, vertelde ze van een bijzondere ontmoeting. Op de vraag waarom hij in z’n eentje in een verlaten streek lifters meenam, had de Schot geantwoord: ‘Well you know, a stranger is a friend you don’t know. That ‘s why I picked you up’.
Het echoode van top tot teen door me heen en iets in mij wist, als dit waar is - de lepel Brinta op weg naar mijn mond bleef roerloos in de lucht hangen – het is waar! dan is voortaan alles anders.... Die dag kon ik geen pap meer zeggen. Hoe zou de wereld eruit zien, als dit Schots maar niet scheve inzicht ons allemaal met de paplepel zou zijn ingegeven?
Dat moet ook Judith Herzberg hebben gedacht toen ze dichtte:
Er is nog zomer en genoeg
wat zou het loodzwaar
tillen zijn wat een gezwoeg
als iedereen niet iedereen terwille
was als niet iedereen niet iedereen
op handen droeg.
In die tijd kreeg ik als goede raad nog een inzicht: "Je moet je hele leven met jezelf optrekken, dus: Wees goed gezelschap!"
Sindsdien ligt de wereld veilig aan mijn voeten. En kwam ik als ik alleen op vakantie ging aan gastvrijheid niets tekort.